بهینه یابی الگوی زراعی محصولات عمده مطالعه موردی (شهرستان تربت حیدریه)

رسیدن به هدف افزایش تولید محصولات کشاورزی، جدای افزایش سطح زیر کشت ، نیازمند استفاده مناسب و مطلوب از منابع تولید می باشد . به عبارت دیگر تخصیص منابع تولید بین تولید محصولات گوناگون باید به گونه ای باشد که حداکثر کارآئی ممکن بدست آید. دراین پروژه شهرستان تربت حیدریه بعنوان نمونه انتخاب و هشت محصول عمده سالانه آن یعنی گندم، جو، پنبه، چغندرقند، خربزه، هندوانه، زیره و زعفران مورد بررسی قرار می گیرد تا بهترین ترکیب تولید محصول مشخص شود. پس از بررسی هزینه های مختلف تولید،عملکردها، درآمدها و استفاده هر محصول از منابع تولید زمین، آب ، کود شیمیائی، نیروی انسانی و سرمایه در گردش ، مدل کلی برنامه ریزی خطی خاص منطقه مورد بررسی تدوین شده است ، پس از طراحی مدل با استفاده از نرم افزار کامپیوتری q.s.b و براساس معیاربیشینه سازی درآمد، مدل حل و با وضعیت موجود مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل حساسیت واقع شدو علاوه بر آن 5 مدل دیگر با شرایط متفاوت از مدل اصلی استخراج و پس از حل برای آنها نیز تجزیه و تحلیل حساسیت انجام گرفت . با استفاده از تجزیه و تحلیل حساسیت عوامل محدود کننده افزایش سطح زیر کشت مشخص شده و ارزشهای محاسباتی (قیمتهای سایه ای) هریک از منابع تولید نیز تعیین شده است . با استفاده از نتایج استخراج شده از حل مدل کارآئی عوامل تولید مورد بررسی قرار گرفته است و در پایان برای رسیدن به برتری نسبی محصولات استراتژیکی همچون گندم، جو، پنبه و چغندرقند که علیرغم حمایتها و تعیین قیمت تضمینی پیشنهاد گردیده و منحنی های عرضه آنها جهت بررسی و واکنش عرضه در قبال تغییرات قیمت استخراج و رسم شده اند.